Multiculturele uitvaart
In Nederland wonen veel mensen samen met een andere nationaliteit, cultuur en religie. We leven daarom in een multiculturele samenleving. Iedere cultuur kent haar eigen tradities en rituelen. En dit geldt ook een uitvaart. Voor veel mensen spelen deze gewoontes vanuit de eigen cultuur een grote rol bij een begrafenis of crematie. Om iedereen een passend afscheid te geven, is er ruimte om een multiculturele uitvaart te regelen.
Wat is een multiculturele uitvaart?
Het is van belang om waardig en persoonlijk afscheid van een dierbare te kunnen nemen. Dat geldt voor iedereen, ongeacht welke cultuur of religie hij of zij heeft. Elke cultuur en religie heeft haar eigen rituelen rondom het overlijden van een dierbare, de uitvaart en de rouwverwerking. Een multiculturele uitvaart houdt rekening met alle aspecten hiervan. In de praktijk is het soms moeilijk om aan alle wensen te voldoen. In dat geval zijn een aantal aanpassingen nodig. Een uitvaartverzorger kan daarbij helpen. In het uitvaartcentrum, in het crematorium of op de begraafplaats kunnen de nabestaanden volgens hun eigen cultuur afscheid nemen van hun dierbare.
Multiculturele uitvaart: wat zijn de verschillen?
Iedere cultuur gaat anders om met de dood. Voor de nabestaanden is het van belang dat de uitvaart past bij de rituelen, gewoontes en tradities van hun cultuur of religie. We hebben een aantal multiculturele uitvaarten en de tradities die hierbij horen op een rij gezet:
1. Een Islamitische begrafenis
Volgens de Islamitische cultuur wordt een overledene begraven. Een crematie mag niet. Als een moslim is overleden, dan vindt er eerst een rituele wassing plaats. Dit heet de rituele bewassing, waarbij vrouwen een vrouw wassen en mannen een man. Na de wassing wikkelen de nabestaanden het lichaam van de overledene in doeken in en zeggen zij het dodengebed op. De overledene wordt zo snel mogelijk begraven; het liefst binnen 24 uur en met het gezicht naar Mekka. Soms wordt de overledene in het land van herkomst begraven. Tijdens een Islamitische begrafenis staat de volgende boodschap altijd centraal: “Allah die het leven geeft en Allah die het leven neemt”.
2. Een Joodse uitvaart
Tijdens een Joodse uitvaart staat het leven en niet de dood centraal. Dit houdt in dat de Joodse gemeenschap zeer eerbiedig en met veel respect omgaat met de doden. Daarom kiezen zij voor een begrafenis en niet voor een crematie. De overledene wordt het liefst binnen 36 uur begraven. Voor de begrafenis wassen de nabestaanden de overledene. Dit gaat volgens een vast ritueel. Een Joodse begrafenis is vaak erg sober en simpel. Er zijn geen bloemen en muziek. Dat komt vanuit de gedachte dat iemand met lege handen op de wereld komt, en met lege handen gaat. De hele Joodse uitvaart heet de ‘lewaja’.
3. Een Boeddhistische uitvaart
In het Boeddhisme staat bewustzijn centraal. Om die reden is het voor een boeddhist van belang om zijn leven bewust af te sluiten. De dood is niet het einde, maar het begin van een nieuw leven. Dat wil zeggen, boeddhisten geloven in reïncarnatie: zolang iemand nog niet is verlicht, wordt hij of zij opnieuw geboren. Dit gebeurt na 49 dagen. Na deze 49 dagen is de rouwperiode afgelopen. Boeddhisten kiezen meestal voor een crematie. Maar soms komt een begrafenis ook voor. Tijdens de boeddhistische uitvaart is altijd een spiritueel leider aanwezig, die bidt, citeert mantra’s en zorgt voor een rituele verbranding van geld en wierook. Volgens Boeddhisten zorgen deze rituelen voor een positieve karma. En deze wordt aan de overledene meegegeven.
4. Een Hindoestaanse crematie
Net zoals bij het Boeddhisme geloven Hindoes in reïncarnatie. Alles draait om het Brahman. Dit is de goddelijke oerbron. Hierin ontstaat alles en alles keert hier in terug. Een overledene wordt zo snel mogelijk gecremeerd. Met als reden dat een crematie volgens het Hindoeïsme de snelste manier is om de overledene weer terug te laten keren bij de bron (reïncarnatie). Hindoes ervaren de dood als iets positiefs. Omdat zij geloven dat het lichaam slechts een tijdelijke taak had. Zodra iemand overlijdt, kan de ziel weer opnieuw geboren worden. Om die reden bevat een Hindoestaanse uitvaart veel rituelen, zoals een wassing, het zingen van mantra’s en het zeggen/zingen van gebeden. Deze rituelen voert een man uit. De nabestaanden kijken naar de crematie en strooien vervolgens de as in water dat stroomt.
5. Een Chinese begrafenis
De Chinese cultuur kent veel tradities en gebruiken. Een Chinese uitvaart bestaat daarom uit veel rituelen. Waarbij zij meestal kiezen voor een begrafenis. Crematies komen niet vaak voor. Bovendien wordt een overledene nooit thuis opgebaard. Volgens de Chinese cultuur brengt dit ongeluk. Een Chinese uitvaart begint daarom altijd in het rouwcentrum. Hier nemen de nabestaanden afscheid. Na het afscheid wordt de kist gesloten en naar de begraafplaats gebracht. De rouwstoet stopt bij het huis van de overledene. Op deze plaats voeren de nabestaanden een aantal rituelen uit. Zoals het aansteken van wierookstokjes. Zodra de kist bij het graf aankomt, begint een ander ritueel. De nabestaanden zetten nu voedsel, geschenken en nepgeld (= dodengeld of geestengeld) neer bij het graf. Dit staat symbool voor de rijkdom. Dit wensen de nabestaanden de overledene in het hiernamaals toe. Ondanks dat er veel rituelen zijn, praten Chinezen niet of weinig over de dood.
6. Een Molukse uitvaart
In de Molukse cultuur praten ze juist veel over het verlies van een dierbare. Ook bidden ze veel samen en zijn ze veel bij elkaar. Omdat de dood een belangrijk onderdeel van het leven is, wordt er veel en open over de dood en het verlies gepraat. De meeste Molukkers zijn protestant. Om die reden kiezen zij meestal voor een begrafenis. Maar de avond voordat de begrafenis plaatsvindt, is belangrijker dan de multiculturele uitvaart zelf. Deze avond heet de ‘malam penghiburan’. Dit betekent ‘de avond van de troost’.
7. Een Afro-Surinaamse uitvaart
Een Afro-Surinaamse uitvaart bevat veel rituelen, tradities en gewoontes. Het overlijden wordt niet gezien als eindstadium. Eerst vindt er een rituele wassing plaats. Daarna is er een begrafenis. Hierbij valt op dat een Surinaamse uitvaart relatief uitbundig verloopt. Zo is onder andere er veel uitvaartmuziek en gezang, waarmee ze de overleden dierbare naar de laatste rustplaats brengen. Dit doen zij omdat uitbundigheid kwade geesten zou verdrijven. Verder komt de kleur wit veel voor. En zijn er na de begrafenis meerdere diensten.
Multiculturele uitvaart en een uitvaartverzekering
Rituelen rondom de dood verschillen per cultuur. Toch is het van belang dat iedereen – ongeacht welke cultuur – goed afscheid kan nemen van een overleden dierbare. Soms hoort daar een rituele wassing bij en soms swingende muziek. Al met al bieden de meeste uitvaartcentra ruimte voor een multiculturele uitvaart. Met de bedoeling dat iedereen op zijn of haar eigen manier afscheid kan nemen. Heeft u specifieke wensen? Zoals een snelle crematie of een grote herdenkingsdienst? En wilt u een uitvaartverzekering afsluiten? Bekijk goed welke het beste bij uw wensen past. Zo past een kapitaalverzekering vaak beter bij een multiculturele uitvaart dan een naturaverzekering. Want een kapitaal verzekering keert een vrij bedrag uit. Met dit bedrag kunt u zelf invulling geven aan de uitvaart. Heeft u hier vragen over? Neem dan gerust contact op en wij helpen u graag verder.
Gerelateerde artikelen
Betrouwbare informatie
Twee weken bedenktijd
Uitleg tot in de details
Onafhankelijk vergelijken